Emektar Bilgisayara Serzenişler

Biliyorum beni özledin sevgili blogum, blogcularım!!! (tamam blogcular özlememiş olabilir ama blogumun özlediğine eminim tamam mı! gece rüyalarıma girdi şaka yapmıyorum!) Uzuuuun zamandır yoktum haliyle. Bugün de kuzenlerde kalacağım için geçtim bilgisayarın başına. Yani bir iki gün sonra ayrılık tekrar baş gösterecek. (çok ağlak oldu, evet.) Emektar bilgisayarımın son 1-2 yıldır beni nasıl delirttiğini, sinir krizleri geçirmeme neden olup ağzımdan salyalar akıttığını beni yakından takip eden müstesna insanlar çok iyi bilirler. (Mimi => "lan ne sorunlu pc'in var seniiiinnn!?) Flash diski taktıktan iki dakika sonra kilitlenmesi, zırt pırt "yer kalmadı komşum! ya şu böğüren bağıran tipleri sil, ya da istifa dilekçemi güzel bir biçimde eline tutuşturucam." uyarıları, ses sistemindeki aksaklıkları bir kenara; son birkaç haftadır klavyesinin mefta etmesi, msne girmemesi, firefox u pırt diye kapatması bardağı taşıran son damla olmuştu. Evet itiraf ediyorum klavyenin üstüne kuzenle birlikte ice tea döktüğüm için benim suçum. Ama babam duymasa iyi olur. Zat-ı şahısları bilgisayar iyice döküldüğü için klavyenin iflas ettiğini sanıyor -ki yalan değil!.

Ama klavyemin nasıl işlediğini görseniz kaba etinizle gülmeden edemezsiniz. Ben de en başta öyle yapıyordum ama daha sonra şaka tadı kaçıp iş ciddiyete bindi. Şöyle ki; "s" ye bastığınızda s ile birlikte "d" harfi de çıkıyor. Bu birkaç harf için daha geçerli ama asıl trajikomik olan hangi harfin önce çıktığının belli olmaması, her seferinde değişmesi. Düşünün şifreleri giremiyorum efenim xD Sıka sıka myspace şifresini birkaç denemede doğru girersem amuda kalkıp dans ediyorum yani düşünün! O sinir bozucu silme işiyle uğraşmak istemediğim için bloga da yazı yazamadım (yazacak birsürü şey birikmesine rağmen). Sanırım bir ara Mimi Wonka'nın bloguna girip son bir iki yazısını okuyup, o yazıları yorumsuz bırakmaya kıyamayıp ayıla bayıla bir iki de yorum yazdım. Yazı yazmak değil ama siz diğer blogcuları da ziyaret edip en azından son yazılarınıza bir iki cümle attırmak istedim. Bu sefer de bilgisayar Billie Holiday'in o eşsiz sesini kaldıramadı ki "tık" kilitlendi. Duruma sinirlenecek hali kalmayan Turşu fişi çekip, kafasını yastığın altına gömüp 1 saat hiçbirşey yapmadan yattı. Sonra mide guruldayınca ininden çıkmak zorunda kaldı...
Akşamları da mavi mürekkeple (siyahı bitmiş) dolma kalemimi doldurup saman kağıtlı deftere günlük notlarımı düştüm, daha insancıl koşulları yakalayınca derleyip toparlayıp bloga geçiririm diye (ama defter şuan yanımda olmadığı için aklımda kalanları yazacağım) .Msn'i de sıkıldım sildim, evet yaptım hehehe xD Yani şuan elimde bulunan bilgisayar; bir bilgisayar değil.

Toplu dilekçe işine giricem galiba. "Turşu'ya bilgisayar alın, sevindirin şu garibi." Tutacağını bilsem tuttuklarının altın olması için dua bile edebilirim, ama benimkiler gitmiyor ilgili merciilere maalesef sevgili blogcu xD Son çareyi 14 numaralı bakışımı atarak babamın yanında bitmekte buldum. Düşüneceğini söyledi ama ben üzgün ve bitkin bir şekilde odadan ayrılırken annemle beraber 14 numaralı kahkahalarıyla katıldıklarına bahse girebilirim. Çünkü klavyesi yüzünden internete girme hevesi tümden kırılan Turşu kendini kitaplara, resime ve mutfağa verdi! Kalan zamanda da vcd playerdan küçücük televizyonumdan film izliyorum. Mutfak dedim. Sadece tıkınma girişimi değil bahsettiğim. Bol bol sütlü tatlı, pasta, makarna ve sebze yemeği yapıyorum. Pastaya gülen surat koymama rağmen üstündeki sinsi kremayı sırf "hehe senin sonun da burası işteee! bilgisayarın başında karpuz büyüteceğine bizimle şişeceksinnn!" hissi uyandırıyor diye pastadan önce parmaklıyorum. Baba ve anne ikilisinin de o biçim gülmelerinin nedenini anlamışsınızdır. Msn'siz, blogsuz, klavyesiz Turşu! Düştüm ellerine. Bilgisayar başından kalkmam onlar için bir mucize. Bu süreyi uzatabilecekleri kadar uzatacaklarına hiç şüphem yok.

-Baba bu hurdayı atak mı?

-Atalım kızım! (keh-keh-keh gülüşü)

Uzun lafın kısası, benim bu dünyadan ağzımın kenarından akan salyalar eşliğinde gitmemi istemiyorsanız blogcu aranızda para toplayın bana bilgisayar alın piliss =/ Bu kötü bir duygu be azizim. O tuşların her seferinde işlevlerinin değiştiğine tanık olmak, 1.5 gb lık caz klasörünün o flash diskin içinde durduğunu bildiğin halde onu açamamak -ki içinde acıcık kalmış kotama rağmen indirdiğim Across The Universe de var =( En kötüsü de yakında çökeceğini adım gibi bildiğim hurdanın içinde bir daha toplamaya dötümün yemediği müzik arşivim. Bir kalemde gidecek yani!

Tamam blogcu para toplama bana, doğumgünümde tüm arşivi aktarabileceğim taşınabilir hard diske de hiç gerek yok. Bana ağlayıp zırlamak dışında babayı yeni bir pc ye ikna etmek için şöyle ballı bir taktik söyle ciğerimi ye !!?


Bir de bunu gördüm bilgisayar resmi ararken. Çok tatlı dimi lan? Böyle birşeyi benim hurdanın üstüne salmak lazım. Yenisi alınınca da böyle üstüne koyarım valla ödül niyetine. Uyyy yirim yirim. Kedi değil misiniz, seviyorum...