24 Ocak 2009 Cumartesi
Efendim sanmayınız ki öldüm ya da yaşama sevincimle beraber yazma isteğimi de kaybettim veya çok yoğunum... Abimi evden (internetten) kışkışlayıp kaldığım yerden devam edeceğimdir. Malumunuz kuruldu kendisi koltuğuma, yayıldı netin başına, kalkmamakta. Kaleme kağıda sığındım ben de. Neyse görüşürüz blogger, geleceğim en kısa zamanda, bekle beni...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
3 baloncuk:
RSS'ler bunun için var :)
Abi değiller mi hepsi aynı=)
ben senin abini seviyorum ama bazen cinayet işleyesim gelebiliyor ilk aklıma gelen de o oluyor, neden bilmiyorum bir kere gıcık olmuşum, sapığım, sapkınım!...
Yorum Gönder